Tja, en dan doe je dat [haar aanraken] niet meer. [korte stilte] Ik heb het nog lang geprobeerd, heel voorzichtig. We gingen er echt voor zitten, of eigenlijk, ervoor liggen [lachen]. En dan deed ik dit [maakt een aanraking gebaar] heel voorzichtig, en ik bleef naar haar kijken, naar haar gezicht, hoe ze reageerde, he. Of ze überhaupt reageerde [op zijn aanraking] […] Ik dacht dat het uiteindelijk wel goed zou komen, als ik maar een soort Fingerspitzen gevoel zou ontwikkelen, wat je soms bij blinden ziet, weet je, waar het [voelen] kan en [waar] niet. Maar ja, het mocht niet zo zijn he.”
Michaels partner is behandeld voor borstkanker. Hij is geïnterviewd in onze studie naar hoe koppels omgaan het veranderende lichaam van de partner met borstkanker.
